×eëoâeê paccìeøuâøué cìepòü
Ýòo cëy÷uëocü áoëee òpuäöaòu ëeò íaçaä. Ïoëíûé cuë u ýíepãuu æypíaëucò, ãëaâíûé peäaêòop «Seturday Revue» Hopìaí
Kaçuíc âäpyã ïo÷yâcòâoâaë ceáÿ ïëoxo. Ó íeão peçêo ïoâûcuëacü òeìïepaòypa, ïoÿâuëacü ëoìoòa âo âceì òeëe.
Cocòoÿíue çäopoâüÿ áûcòpo yxyäøaëocü, u yæe ÷epeç íeäeëþ eìy còaëo òpyäío äâuãaòücÿ, ïoâopa÷uâaòü øeþ, ïoäíuìaòü
pyêu. Eìy ïpuøëocü ëe÷ü â áoëüíuöy, u âcêope áûë ïocòaâëeí äuaãíoç. Oêaçaëocü, ÷òo y Hopìaía êoëëaãeíoç –
ayòouììyííoe çaáoëeâaíue, ïopaæaþùee âecü opãaíuçì, ïpu êoòopoì uììyííaÿ cucòeìa ïpoÿâëÿeò aãpeccuþ ê
coácòâeííoé coeäuíuòeëüíoé òêaíu.
Äeíü oòo äíÿ òeëo Kaçuíca còaíoâuëocü âce áoëee íeïoäâuæíûì, oí c oãpoìíûì òpyäoì øeâeëuë pyêaìu u íoãaìu,
ïepeâopa÷uâaëcÿ â ïocòeëu. Hacòyïuë ìoìeíò, êoãäa oí íe cìoã paçoìêíyòü ÷eëþcòu, ÷òoáû íeìíoão ïoecòü. Còpax,
òocêa, oáuäa ía íecïpaâeäëuâocòü cyäüáû oxâaòuëu eão. Kaçuíc ïepecòaë paçãoâapuâaòü äaæe c áëuçêuìu ëþäüìu u
ïpoâoäuë öeëûe äíu, oòâepíyâøucü ê còeíe áoëüíu÷íoé ïaëaòû. Ëe÷aùué âpa÷, äoêòop Xuòöuã, ïoääepæuâaë Hopìaía êaê
ìoã, ïpuâëeêaÿ äëÿ êoícyëüòaöué ëy÷øux cïeöuaëucòoâ, ío áoëeçíü ïpoãpeccupoâaëa. u òoãäa Hopìaí cïpocuë âpa÷a o
câoux øaícax ía âûçäopoâëeíue. Oòâeò eão ïoòpÿc: uç ïÿòucoò áoëüíûx êoëëaãeíoçoì âûçäopaâëuâaeò òoëüêo oäuí.
Ho÷ü ïocëe ýòoão paçãoâopa Hopìaí íe cïaë. Äo cux ïop âpa÷u çaáoòuëucü oáo ìíe, äyìaë oí, u äeëaëu âce oò íux
çaâucÿùee, ío ýòo íe ïoìoãëo. Ecëu ÿ xo÷y ocòaòücÿ â æuâûx, íaäo äeécòâoâaòü caìoìy. u ïocêoëüêy âpa÷u u ëeêapcòâa
áeccuëüíû ïepeä ìoeé áoëeçíüþ, ÿ äoëæeí íaéòu äpyãoé ïyòü ucöeëeíuÿ. Oí âcïoìíuë cëoâa äoêòopa Xuòöuãa o òoì, ÷òo
opãaíuçì ìoáuëuçyeòcÿ ía áopüáy c ëþáoé áoëeçíüþ, ecëu eão ýíäoêpuííaÿ cucòeìa paáoòaeò ía ïoëíyþ ìoùíocòü. A
còpax, yíûíue, äëuòeëüíaÿ äeïpeccuÿ, ïo íaáëþäeíuÿì y÷eíûx, íaoáopoò, yãíeòaþò äeÿòeëüíocòü ýíäoêpuííoé cucòeìû.
B oòâeò ía ýòu íeãaòuâíûe ýìoöuu íaäïo÷e÷íuêu âûäeëÿþò ãopìoíû còpecca – aäpeíaëuí u íopaäpeíaëuí, êoòopûe
ïoïaäaþò â êpoâü u pacïpocòpaíÿþòcÿ ïo âceìy òeëy. Koãäa ux cëuøêoì ìíoão, oíu äeécòâyþò ía opãaíuçì
paçpyøuòeëüío.
Paçìûøëeíuÿ ïpuâeëu Hopìaía Kaçuíca ê o÷eâuäíoé ìûcëu: ecëu oòpuöaòeëüíûe ýìoöuu, yãíeòaÿ ýíäoêpuííyþ
cucòeìy, ÿâëÿþòcÿ «ïpoâoêaòopaìu» çaáoëeâaíué, òo ýìoöuu ïoëoæuòeëüíûe, aêòuâuçupyÿ ee äeÿòeëüíocòü, ìoãyò còaòü
«còuìyëÿòopaìu» âûçäopoâëeíuÿ. Ïpu÷eì êaæäûé ÷eëoâeê oáëaäaeò o÷eíü ïpocòûì u äocòyïíûì cpeäcòâoì ucöeëeíuÿ
– cìexoì.
«Beceëoe cepäöe áëaãoòâopío, êaê âpa÷eâcòâo, a yíûëûé äyx cyøuò êocòu» – ýòa ôpaça uç Áuáëuu âceëuëa â Kaçuíca
íaäeæäy. Oí âçÿëcÿ ça òpyäû uçâecòíûx ìeäuêoâ u y÷eíûx u áûcòpo oáíapyæuë òo, ÷òo ucêaë. Oêaçûâaeòcÿ, ìíoãue
âpa÷u u ìûcëuòeëu ïpuäaâaëu ïepâocòeïeííoe çía÷eíue ïoëoæuòeëüíûì ýìoöuÿì. Æuâøué â XVII âeêe âpa÷ P.Áapòoí
oïucaë câou íaáëþäeíuÿ â êíuãe «Aíaòoìuÿ ìeëaíxoëuu»: «Cìex o÷uùaeò êpoâü, oìoëaæuâaeò òeëo, ïoìoãaeò ïpu
cepäe÷íûx íeäyãax». Áapòoí yòâepæäaë, ÷òo cìex íeceò â ceáe uçëe÷eíue oò âcex áoëeçíeé.
uììaíyuë Kaíò â câoux òpyäax ïoä÷epêuâaë, ÷òo cìex aêòuâuçupyeò âce æuçíeíío âaæíûe ïpoöeccû â opãaíuçìe.
Çuãìyíä Ôpeéä íaçûâaë þìop yíuêaëüíûì ïpoÿâëeíueì ÷eëoâe÷ecêoé ïcuxuêu, a cìex – íe ìeíee yíuêaëüíûì
cpeäcòâoì ëe÷eíuÿ.
Coâpeìeííûé aìepuêaícêué y÷eíûé Ó. Ôpeé oïûòíûì ïyòeì äoêaçaë, ÷òo cìex áëaãoòâopío äeécòâyeò ía cocyäû u
paáoòy cepäöa, ía ïpoöeccû êpoâeòâopeíuÿ u äûxaíuÿ, a òaêæe ía oáùué ìûøe÷íûé òoíyc opãaíuçìa. Ty ïpuÿòíyþ
ìûøe÷íyþ áoëü, êoòopaÿ ïoÿâëÿeòcÿ ïocëe ïpucòyïa áeçyäepæíoão cìexa, áûëo áû o÷eíü ïoëeçío ucïûòûâaòü
eæeäíeâío.
Ó÷eíûe âûÿcíuëu: ïoä äeécòâueì cìexa â ìoçãy âûäeëÿeòcÿ âeùecòâo, ïoxoæee ía ìopôué. Oío còaíoâuòcÿ câoeão poäa
âíyòpeííeé «aíecòeçueé», ïoìoãaeò opãaíuçìy paccëaáuòücÿ u oäíoâpeìeíío ìoáuëuçoâaòü cuëû äëÿ áopüáû c
áoëeçíüþ.
Ïoçíaêoìuâøucü co âceé äocòyïíoé ëuòepaòypoé o âëuÿíuu ýìoöué ía çäopoâüe, Kaçuíc peøuë, ÷òo, ecëu oí xo÷eò
ocòaòücÿ â æuâûx, oí íe uìeeò ïpaâa äaëüøe ïpeáûâaòü â poëu ÷eëoâeêa, ïaccuâío oæuäaþùeão coácòâeííyþ cìepòü.
Oí ïpocòo oáÿçaí ìoáuëuçoâaòü âce peçepâû câoeão äyxa u òeëa c ïoìoùüþ cìexa. Ýòo áûëo íeëeãêo. Koãäa ëeæuøü
íeïoäâuæío, ïpuêoâaííûé ê ïocòeëu, u êaæäûé cycòaâ íoeò oò áoëu – òyò íe äo cìexa. Ho y Kaçuíca yæe ía÷aë
âûpucoâûâaòücÿ ïëaí ëe÷eíuÿ.
Hecìoòpÿ ía ïpoòecòû âpa÷eé, c÷uòaâøux eão «áeçíaäeæíûì áoëüíûì», Kaçuíc âûïucaëcÿ uç áoëüíuöû u ïepeexaë â
íoìep ãocòuíuöû, ãäe íu÷òo íe íaïoìuíaëo eìy o áoëeçíu. C íuì ocòaëcÿ òoëüêo äoêòop Xuòöuã, êoòopûé còaë eìy
áëuçêuì äpyãoì. Oí oäoápuë uäeþ Kaçuíca ucïoëüçoâaòü cìex äëÿ aêòuâuçaöuu·âcex áuoxuìu÷ecêux peaêöué â
opãaíuçìe. B ãocòuíu÷íûé íoìep áûë äocòaâëeí êuíoïpoeêòop, a òaêæe ëy÷øue êoìu÷ecêue ôuëüìû u êíuãu.
Kaçuíc ïo÷yâcòâoâaë ceáÿ íeâepoÿòío c÷acòëuâûì, êoãäa äecÿòü ìuíyò ïycòü âûíyæäeííoão cìexa âce-òaêu äaëu
aíecòeçupyþùué ýôôeêò, ÷òo ïoçâoëuëo eìy ïpocïaòü äâa ÷aca áeç áoëu.
Ïocëe òoão êaê áoëeyòoëÿþùee äeécòâue cìexa çaêaí÷uâaëocü, cuäeëêa âíoâü âêëþ÷aëa êuíoïpoeêòop uëu ÷uòaëa
Kaçuícy þìopucòu÷ecêue paccêaçû. Taê ïpoäoëæaëocü íecêoëüêo äíeé. Còpaøíûe áoëu ïepecòaëu ìy÷uòü Kaçuíca.
Aíecòeçupyþùué ýôôeêò cìexa áûë äoêaçaí. Äaëee íyæío áûëo yçíaòü, cìoæeò ëu cìex oêaçaòü òaêoe æe áëaãoòâopíoe
äeécòâue ía ýíäoêpuííyþ cucòeìy, ça c÷eò ÷eão ìoã áû cíuçuòücÿ ayòouììyííûé âocïaëuòeëüíûé ïpoöecc. ×òoáû
ycòaíoâuòü ýòo, äoêòop Xuòöuã ápaë y Kaçuíca aíaëuçû êpoâu íeïocpeäcòâeíío ïepeä ceaícoì cìexa u ïocëe íeão. u
êaæäûé paç peçyëüòaòû aíaëuçoâ ïoäòâepæäaëu, ÷òo âocïaëuòeëüíûé ïpoöecc â opãaíuçìe øeë ía yáûëü. Kaçuíc
÷yâcòâoâaë ceáÿ oêpûëeííûì, còapaÿ ïoãoâopêa: «Cìex – ëy÷øee ëeêapcòâo» oápeòaëa ïoä coáoé ôuçuoëoãu÷ecêyþ
ocíoây.
Teì âpeìeíeì ïpoãpaììa «cìexoòepaïuu» paçâepíyëacü â ïoëíyþ cuëy. Kaçuíc cìeÿëcÿ â äeíü íe ìeíee øecòu ÷acoâ.
Eão ãëaça oïyxëu oò cëeç, ío ýòo áûëu cëeçû âûçäopoâëeíuÿ. Äoçû ïpoòuâoâocïaëuòeëüíûx cpeäcòâ cíuæaëucü, a co
âpeìeíeì oí coâceì ïpeêpaòuë ïpuíuìaòü ëeêapcòâa, â òoì ÷ucëe u cíoòâopíûe – ê íeìy âepíyëcÿ coí.
×epeç ìecÿö Kaçuíc cìoã âïepâûe áeç áoëu ïoøeâeëuòü ïaëüöaìu pyê. Oí íe âepuë câouì ãëaçaì: yòoëùeíuÿ u yçëû ía
òeëe còaëu yìeíüøaòücÿ. Eùe ÷epeç ìecÿö oí cìoã aêòuâío äâuãaòücÿ â êpoâaòu, u ýòo áûëo ïpeêpacíoe oùyùeíue!
Hacòyïuë ìoìeíò, êoãäa áoëüíoé âcòaë c ïocòeëu. Ïpaâäa, eùe ìíoão ìecÿöeâ oí íe ìoã ïoäíÿòü pyêy íacòoëüêo, ÷òoáû
äocòaòü êíuãy c âepxíeé ïoëêu. Eùe äpoæaëu êoëeíu, a íoãu ïoäêaøuâaëucü ïpu xoäüáe. Ho oí yæe íacòoëüêo oïpaâuëcÿ
oò áoëeçíu, ÷òo ìoã âepíyòücÿ ê paáoòe. Óæe oäío ýòo áûëo äëÿ Kaçuíca íacòoÿùuì ÷yäoì!
Mecÿö oò ìecÿöa ïoäâuæíocòü âcex cycòaâoâ yâeëu÷uâaëacü. Áoëu uc÷eçëu, ocòaëucü ëuøü íeïpuÿòíûe oùyùeíuÿ â
êoëeíÿx u oäíoì ïëe÷e. Ïaëüöû âce yâepeííee äâuãaëucü ïo êëaâuøaì opãaía – u oí âíoâü cìoã ucïoëíÿòü câou
ëþáuìûe ôyãu Áaxa. Oí ía÷aë uãpaòü â áoëüøoé òeííuc. Cêaêaë ía ëoøaäu, íe áoÿcü yïacòü. Oí câoáoäío ïoâopa÷uâaë
øeþ âo âce còopoíû – âoïpeêu ïpoãíoçaì cïeöuaëucòoâ o ïoëíoé íeïoäâuæíocòu eão ïoçâoío÷íuêa.
×epeç äecÿòü ëeò Kaçuíc cëy÷aéío âcòpeòuë oäíoão uç âpa÷eé, ïpuãoâopuâøux eão ê íeïoäâuæíocòu, ê ìeäëeííoé
cìepòu. Toò áûë coâepøeíío oøapaøeí, yâuäeâ Kaçuíca æuâûì u çäopoâûì. Çäopoâaÿcü, Hopìaí cæaë pyêy âpa÷a c
òaêoé cuëoé, ÷òo òoò cìopùuëcÿ oò áoëu. Cuëa ýòoão pyêoïoæaòuÿ áûëa êpacíope÷uâee âcÿêux cëoâ.
B 1976 ã. Hopìaí Kaçuíc uçäaë aâòoáuoãpaôu÷ecêyþ êíuãy «Aíaòoìuÿ áoëeçíu (c òo÷êu çpeíuÿ ïaöueíòa)», êoòopaÿ
áyêâaëüío ïpouçâeëa âçpûâ. Oïupaÿcü ía coácòâeííûé oïûò, aâòop ïoêaçaë, ÷òo ïoëoæuòeëüíoe ýìoöuoíaëüíoe
cocòoÿíue ìoæeò âûëe÷uòü äaæe oò òÿæåëoé áoëeçíu.
Îìàð Õàéÿì
âîéäèòå, èñïîëüçóÿ
èëè ôîðìó àâòîðèçàöèè